کد مطلب:277103 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:167
مهدی فرزند امام حسن عسکری است
موفّق بن احمد خوارزمی حنفی ـ كه اهل سنّت او را صدر الأئمّه خوانده اند ـ در كتاب «مقتل الحسین (علیه السلام)» از ابی سلمی ـ شتربان رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) ـ روایت كرده است كه گفت: من از رسول خدا (صلی الله علیه وآله وسلم) شنیدم كه می فرمود:
«شبی كه مرا به آسمانها سیر دادند، خداوند عزیز ـ جل ثناؤه ـ فرمود: پیامبر به آنچه از جانب پروردگارش به او فرو فرستاده شد، ایمان آورد.
من گفتم: و مؤمنان (نیز ایمان آوردند).
خدای متعال فرمود: راست گفتی ای محمّد! چه كسی را به جانشینی خود در میان امّت گذاشتی؟
گفتم: بهترین آنها را.
خطاب رسید: علی بن ابی طالب را؟
گفتم: آری پروردگارا!
فرمود: ای محمّد! من نظری به زمین افكندم و از میان اهل زمین تو را برگزیدم و نامی از نام های خود برای تو برگرفتم؛ پس من در جایی یاد نمی شوم مگر آن كه تو هم با من یاد شوی، من محمودم و تویی محمّد. بار دیگر نظری به زمین افكندم و «علی» را برگزیدم و نامی از نامهای خود را برای او برگرفتم؛ پس من
[ صفحه 115]
اعلا هستم و او علی است.
ای محمّد! من تو را و علی، فاطمه، حسن، حسین و امامان از فرزندان حسین را از نور خود آفریدم و ولایت شما را بر اهل آسمانها و زمین ها عرضه داشتم، هر كه آن را پذیرفت در نزد من از مؤمنان است و هر كه نپذیرفت در نزد من از كافران است.
ای محمّد! اگر بنده ای از بندگان من، مرا آن قدر عبادت كند تا از پای در افتد و یا بدنش مانند مشكی خشكیده گردد، سپس در حالی كه منكر ولایت شماست نزد من آید، او را نمی آمرزم مگر آن كه اقرار به ولایت شما نماید.
ای محمّد! آیا دوست داری كه آنها را ببینی؟
گفتم: آری پروردگارا!
فرمود: به طرف راست عرش توجّه نما.
چون به طرف راست عرش خدا نگریستم، علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن حسین، محمّد بن علی، جعفر بن محمّد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمّد بن علی، علی بن محمّد، حسن بن علی و مهدی (علیهم السلام) را دیدم كه هاله ای از نور آنها را احاطه كرده است و آنها ایستاده، نماز می خوانند و او ـ یعنی حضرت مهدی (علیه السلام) ـ در وسط آنها مانند ستاره درخشان بود.
پس خداوند فرمود: ای محمّد! اینها حجّتهای من هستند و مهدی انتقام گیرنده عترت تو است. به عزّت و جلال خودم سوگند! او حجّتی است كه ولایتش بر اولیای من واجب است و اوست كه از دشمنان من انتقام خواهد گرفت». [1] .
آری خواننده گرامی! مهدی موعود منتظر (علیه السلام) فرزند بلافصل امام حسن عسكری (علیه السلام) است و رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) نیز در ضمن حدیث مفصّلی كه شیخ الاسلام حموینی شافعی و گروهی از علمای امامیّه آن را نقل كرده اند، نسب شریف او را به طور صریح و روشن این گونه بیان فرموده است:
[ صفحه 116]
خداوند تبارك و تعالی در صلب امام حسن (عسكری (علیه السلام)) نطفه ای مبارك، میمون، پاك و پاكیزه قرار داده كه هر مؤمنی كه خداوند از او پیمان ولایت اهل بیت (علیهم السلام) گرفته، از او خشنود می شود و هركس كه درباره او تردید داشته و منكر وجودش گردد از او روی می گرداند.
او امامی پارسا، پاكیزه، هادی و مهدی است كه مورد پسند درگاه خداوند است. آغاز و انجامش عدالت است؛ به عدالت حكومت می كند و به عدالت فرمان می دهد، او خدای تعالی را تصدیق می كند و خداوند هم او را در فرمانی كه صادر می كند تصدیق می نماید... همراه او صحیفه و نوشته مهر شده ای هست كه شماره اصحاب و كلیّه خصوصیّات و ویژگی های یارانش، با اسم، نسب، شهر، شغل، زبان و القاب در آن نوشته شده است...» [2] .
«شبی كه مرا به آسمانها سیر دادند، خداوند عزیز ـ جل ثناؤه ـ فرمود: پیامبر به آنچه از جانب پروردگارش به او فرو فرستاده شد، ایمان آورد.
من گفتم: و مؤمنان (نیز ایمان آوردند).
خدای متعال فرمود: راست گفتی ای محمّد! چه كسی را به جانشینی خود در میان امّت گذاشتی؟
گفتم: بهترین آنها را.
خطاب رسید: علی بن ابی طالب را؟
گفتم: آری پروردگارا!
فرمود: ای محمّد! من نظری به زمین افكندم و از میان اهل زمین تو را برگزیدم و نامی از نام های خود برای تو برگرفتم؛ پس من در جایی یاد نمی شوم مگر آن كه تو هم با من یاد شوی، من محمودم و تویی محمّد. بار دیگر نظری به زمین افكندم و «علی» را برگزیدم و نامی از نامهای خود را برای او برگرفتم؛ پس من
[ صفحه 115]
اعلا هستم و او علی است.
ای محمّد! من تو را و علی، فاطمه، حسن، حسین و امامان از فرزندان حسین را از نور خود آفریدم و ولایت شما را بر اهل آسمانها و زمین ها عرضه داشتم، هر كه آن را پذیرفت در نزد من از مؤمنان است و هر كه نپذیرفت در نزد من از كافران است.
ای محمّد! اگر بنده ای از بندگان من، مرا آن قدر عبادت كند تا از پای در افتد و یا بدنش مانند مشكی خشكیده گردد، سپس در حالی كه منكر ولایت شماست نزد من آید، او را نمی آمرزم مگر آن كه اقرار به ولایت شما نماید.
ای محمّد! آیا دوست داری كه آنها را ببینی؟
گفتم: آری پروردگارا!
فرمود: به طرف راست عرش توجّه نما.
چون به طرف راست عرش خدا نگریستم، علی، فاطمه، حسن، حسین، علی بن حسین، محمّد بن علی، جعفر بن محمّد، موسی بن جعفر، علی بن موسی، محمّد بن علی، علی بن محمّد، حسن بن علی و مهدی (علیهم السلام) را دیدم كه هاله ای از نور آنها را احاطه كرده است و آنها ایستاده، نماز می خوانند و او ـ یعنی حضرت مهدی (علیه السلام) ـ در وسط آنها مانند ستاره درخشان بود.
پس خداوند فرمود: ای محمّد! اینها حجّتهای من هستند و مهدی انتقام گیرنده عترت تو است. به عزّت و جلال خودم سوگند! او حجّتی است كه ولایتش بر اولیای من واجب است و اوست كه از دشمنان من انتقام خواهد گرفت». [1] .
آری خواننده گرامی! مهدی موعود منتظر (علیه السلام) فرزند بلافصل امام حسن عسكری (علیه السلام) است و رسول گرامی اسلام (صلی الله علیه وآله وسلم) نیز در ضمن حدیث مفصّلی كه شیخ الاسلام حموینی شافعی و گروهی از علمای امامیّه آن را نقل كرده اند، نسب شریف او را به طور صریح و روشن این گونه بیان فرموده است:
[ صفحه 116]
خداوند تبارك و تعالی در صلب امام حسن (عسكری (علیه السلام)) نطفه ای مبارك، میمون، پاك و پاكیزه قرار داده كه هر مؤمنی كه خداوند از او پیمان ولایت اهل بیت (علیهم السلام) گرفته، از او خشنود می شود و هركس كه درباره او تردید داشته و منكر وجودش گردد از او روی می گرداند.
او امامی پارسا، پاكیزه، هادی و مهدی است كه مورد پسند درگاه خداوند است. آغاز و انجامش عدالت است؛ به عدالت حكومت می كند و به عدالت فرمان می دهد، او خدای تعالی را تصدیق می كند و خداوند هم او را در فرمانی كه صادر می كند تصدیق می نماید... همراه او صحیفه و نوشته مهر شده ای هست كه شماره اصحاب و كلیّه خصوصیّات و ویژگی های یارانش، با اسم، نسب، شهر، شغل، زبان و القاب در آن نوشته شده است...» [2] .
[1] مقتل الحسين، خوارزمي ج 1 ص 95 و فرائد السمطين ج 2 ص 319 ح 571.
[2] فرائد السمطين ج 2 ص 158؛ بحارالانوار ج 52 ص 310 و ج 36 ص 207؛ اعلام الوري ص 381؛ منتخب الاثر ص 131؛ بشارة الاسلام ص 8.